Του Σίμου Γεωργόπουλου
Με τον Cοvid-19 προ των πυλών της εξόδου και το καλοκαίρι προ των πυλών της εισόδου, τα δροσιστικά, χαμηλόβαθμα, αρωματικά λευκά κρασιά έχουν (εντός ή εκτός σπιτιού!) την τιμητική τους.
Η χώρα μας παράγει εξαιρετικούς εκπροσώπους του στυλ που δυστυχώς σχεδόν πάντα μαστίζονται από την κατάρα της υπερβολικά βιαστικής κυκλοφορίας και κατανάλωσης. Έτσι, σπανίως τους δίνεται η ευκαιρία να μας αποκαλύψουν τις πραγματικές εντάσεις τους και το σκέρτσο, όντας κλειστά, ασύνδετα και γεμάτα με το στρες αλλά και τα θειώδη της εμφιάλωσης.
Ένα από τα ελάχιστα καλά της πανδημίας ήταν το γεγονός ότι οι παραγωγοί δεν είχαν το άγχος να προλάβουν την αγορά, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να μπορεί κάποιος να απολαύσει σε σωστή στιγμή εξαιρετικούς εκπροσώπους του είδους ―όπως αυτοί που παρουσιάζω― και μάλιστα από μια υπέροχη χρονιά όπως το 2019.
Πολλοί νομίζουν ότι μια καλή χρονιά αφορά μόνο σε ερυθρά παλαίωσης, όμως η αλήθεια είναι ότι τα «καλοκαιρινά» κρασιά ίσως και να επηρεάζονται ακόμα περισσότερο μιας και η όξινη ελαφράδα τους καταλήγει σε… ξινό νερό όταν δεν υπάρχει το flavor, το μάκρος και το φρούτο για να την υποστηρίξουν. Τρανή απόδειξη των πιο πάνω προσφέρει η σύγκριση ετικετών του υποδεέστερου 2018 σε σχέση με τις αντίστοιχες του πολύ καλύτερου 2017.
Το 2019, όμως, φαίνεται ανώτερο όλων, με τα κρασιά αυτού του άρθρου να το πιστοποιούν. Ας ελπίσουμε ότι η εσοδεία του ’20 θα αργήσει να φτάσει στα ράφια, δίνοντας έτσι σε κάθε οινόφιλο την ευκαιρία να απολαύσει μια πανέμορφη εσοδεία, αυτή του 2019, που όσο περνούν οι μήνες θα εντυπωσιάζει ακόμα περισσότερο!
Τα κρασιά
Η αλήθεια είναι ότι η ιστορική Στροφιλιά βρίσκεται σε μία φάση εντυπωσιακής ανόδου, ωστόσο το White Dot 2019 εκμεταλλεύεται εκτός από τις φροντίδες της ομάδας του Γιάννη Λίγκα και της φροντίδες της φύσης! Έτσι, αυτό το πεντακάθαρο χαρμάνι Μοσχοφίλερου και Μαλαγουζιάς φέρνει άφθονο σκέρτσο και δροσιά στο ποτήρι με τα τριανταφυλλένια αρώματα να διανθίζονται από νότες κίτρου, ενώ το αξιόλογο μάκρος του να αποτελεί το κερασάκι σε μία απίθανα τιμολογημένη τούρτα.
Θεωρώ ότι η προσπάθεια του Γιώργου Λαφαζάνη είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες της χώρας, δεδομένου του μαζικού της προσανατολισμού. Το 2018 με είχε κερδίσει με την καθαρότητά του, όμως το Electus Μοσχοφίλερο 2019 βρίσκεται σε άλλο επίπεδο στους τομείς ένταση, διάρκεια και φρούτο. Ένα κορυφαίας τυπικότητας Μοσχοφίλερο, πλημμυρισμένο από τριαντάφυλλα και γλυκολέμονα, που δημιουργεί «πεταλουδίτσες» με τις γευστικές του λάμψεις…
103 = 1000 μέτρα και από κάπου εκεί βρίσκεται φυτεμένη η πρώτη ύλη για το 103 Μαλαγουζιά 2019 του οινοποιείου Κανακάρη. Οι πιο ορεινές πλαγιές της Αιγιάλειας φροντίζουν για τα αρώματα αχλαδιού και γκρέιπφρουτ, την κατάξηρη παρουσία και το λεμονάτο flavor, ενώ η εμπειρία του Τάσου Δροσιάδη εγγυάται ότι όλα αυτά θα φτάσουν άψογα οινοποιημένα στο ποτήρι. Μια αυστηρή Μαλαγουζιά που θα φθάσει στο απόγειό της το 2022.
Από την ίδια γειτονιά προέρχεται και το Μέγα Σπήλαιο Sauvignon Blanc 2019 της Cavino. Αν και νεαρό, το λευκό αυτό Sauvignon βγάζει εξωτισμό μανταρινιού, λαγοκέρασο (gooseberry) και φρούτων του πάθους, αρτυμένα με ξερό τζίντζερ. Αξιοσημείωτη η εξωστρέφεια και στο στόμα, με το flavor να εκτινάσσεται προς τον εγκέφαλο, την κατάξηρη αίσθηση να αποτάσσει την αυστηρότητα με μια τζούρα γλύκας και την επίγευση να υπόσχεται αποζημίωση στους υπομονετικούς σε 1-2 χρόνια.
Όμως η «high altitude» μαγεία έχει πλανέψει και το σπουδαίο Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη. Έχει φυτέψει 350 στρέμματα στο Κατάφυτο Νευροκοπίου με την Μαλαγουζιά 2019 να πιστοποιεί την υψηλή δυναμική αυτού του τερουάρ. Ντροπαλή ακόμα στα αρώματα αχλαδιού και πιπεριάς, ρεφάρει με εξαιρετικό μάκρος, πικάντικο flavor και δροσερή ισορροπία στο στόμα, εξηγώντας γιατί, παρόλη τη βραχύχρονη ιστορία της, έχει ήδη πάμπολλες διακρίσεις σε σοβαρούς διαγωνισμούς.
Το Παγγαίο είναι και αυτό φημισμένο για τα αρωματικά λευκά του και δοκιμάζοντας κάποιος το Epops 2019 από το Κτήμα Χατζηγεωργίου δεν μπορεί να εκφράσει αντιρρήσεις επ’ αυτού. Αν και πρόκειται για ένα 100% Sauvignon Blanc ήταν το πιο γλυκό και εκρηκτικό κρασί της δοκιμής, με το αχλάδι σε κομπόστα να βρίσκεται σε πρώτο πλάνο και το περγαμόντο μακριά στο βάθος. Το στόμα προσφέρει αρκετό για το στυλ όγκο, ώριμη αρχική εντύπωση και κατάξηρο τελείωμα γκρέιπφρουτ.
ΠΗΓΗ savevintage2019.gr
